Wiktor Abramowicz szyciem ze słomy zajmuje się już od pięćdziesięciu lat. Nauczył się rzemiosła od taty, który wyplatał kosze dla Cepelii. Kiedy założył własne gospodarstwo, zaczął szyć samodzielnie. Początkowo również szył na zamówienie Cepelii, a kiedy te zamówienia się skończyły, zaczął jeździć na jarmarki i targi. Przez wszystkie lata prowadził wiele warsztatów, między innymi dla[.....]Czytaj więcej

Marek Sutryk zajmuje się kowalstwem od 1999 roku. Jest to zawód, w którym łączy on talenty plastyczne i manualne ze zdolnościami technicznymi. Szczególnie lubi wykonywać meble oraz elementy wystroju wnętrz, które wymagają dużej dokładnościi, precyzji. Kilkakrotnie zajmował się rekonstrukcją zabytków np. altany ogrodowej przy Liceum Plastycznym w Supraślu oraz ogrodzeniami cmentarnymi na cmentarzu ewangelicko –[.....]Czytaj więcej

Pan Mikołaj zaczął szyć kosze w wieku 15 lat. Początkowo pomagał swojemu tacie, szybko jednak nauczył się samodzielnie wykonywać skomplikowane wzory od początku do końca. W tym okresie szyciem zajmowały się całe wsie. W późniejszym okresie zmienił zajęcie zarobkowe i porzucił rękodzieło, a teraz znów szyje, jest to jednak jego zajęcie dodatkowe. Jego prace charakteryzują[.....]Czytaj więcej

Absolwentka Liceum Sztuk Plastycznych w Supraślu. Od 22 lat pracuję w Gminnym Ośrodku Kultury w Michałowie. Zainteresowanie tradycją i sztuką ludową pojawiło się podczas pracy z dziećmi , młodzieżą i osobami starszymi i z chęci wzbogacenia zajęć plastycznych i manualnych.Czytaj więcej

Pani Maria ukończyła Liceum Plastyczne w Supraślu. Twórczością plastyczną zajmuję się już 30 lat, głównie techniką batiku, malarstwem na szkle i malarstwem na jedwabiu, ale też zajmowała się tkactwem (gobeliny). Prowadzi również różne warsztaty dla dzieci.Czytaj więcej

Pan Piotr w swojej pracowni zajmuje się artystycznym wytwarzaniem rzeźb i mebli z drewna, a także ozdobnych elementów wnętrz i stolarki budowlanej. Pasja artysty związana z rzeźbą  zaczęła się w szkole średniej,a kierunek techniczny”stolarz meblowy”i praktyka, przyczynił się do dalszego rozwoju tej pasji.Czytaj więcej

Pan Michał Koc zaczął rzeźbić w 1998 roku. W tym czasie zakończył pracę zawodową, przeszedł na rentę i zaczął uczyć się czegoś nowego – rzeźby. Pierwsze prace jakie wykonał to twarze, później zaczął rzeźbić całe postaci. Tematy które go interesują związane są z życiem wsi. Często pretekstem dla jego prac są sytuacje z życia wzięte[.....]Czytaj więcej

Pan Paweł Olszewski ukończył Małopolski Uniwersytet Rzemiosła Artystycznego w Woli Sękowej w 2009 roku z tytułem instruktora rzemiosła artystycznego. Od ukończenia szkoły zajmuję się rzemiosłem zawodowo prowadząc różnorodne warsztaty w takich placówkach jak Centrum Rękodzieła Ludowego w Niemczynie, Centrum Produktu Lokalnego w Sokolu, Centrum Integracji Społecznej w Czarnej Białostockiej itp. z dziedziny rzemiosła, takich jak[.....]Czytaj więcej

„Wszystko co możesz sobie wyobrazić jest realne”-Pablo Picasso. To motto stało się myślą przewodnią pracowni Konopielka, podczas rozwijania naszych pasji- tworzenia nowych, niepowtarzalnych i unikalnych rzeczy i ozdób. Delikatna wełna z merynosów Australijskich i orientalny jedwab to materiały z których najczęściej i najchętniej korzystamy. Zapraszamy Państwa do świata naszej wyobraźni….. Justyna Piekarska.Czytaj więcej

Pani Ołena pochodzi z Ukrainy i zajmuję się ręcznie malowaną biżuterią, którą maluje specjalnymi emaliami jubilerskimi a następnie wypala w piecyku tyglowym na około tysiąc stopni. Autorka ukończyła szkołę artystyczną technik emalierskich w Rosji. Emalierstwem Pani Ołena zajmuje się od 12 lat i maluje zgodnie z zasadami rosyjskiej techniki emalierstwa.Czytaj więcej

Panią Joanne zawsze przyciągały przedmioty z gliny, szczególnie te użytkowe. Przygodę z  kołem garncarskim autorka rozpoczęła w 2011 roku na kursie u mistrza garncarstwa Piotra Skiby. Następnie założyła własną pracownię o nazwie MAKUTRA. W której prowadzi warsztaty, pokazy, kursy, zarówno w Garncarni jak i w terenie… w Domach Kultury, Świetlicach Szkolnych, Domach Opieki, na Jarmarkach,[.....]Czytaj więcej

Pan Wojciech swoją przygodę z rzemiosłem rozpoczął od malarstwa sztalugowego w 1969r. w Gdańsku jego główną inspiracją była kobieta i kolor. Prace malarskie autora znajdują się w większości poza granicami Polski, odbywał on liczne wystawy malarskie w Polsce i za granicą oraz w prywatnych galeriach. W roku 1980 powstają pierwsze prace w skórze twardej takie[.....]Czytaj więcej

Pani Stefania urodziła się w roku 1946 w Lipninkach. Od 1970 roku zaczęła pracować dla Spółdzielni Rękodzieła Ludowego Kurpianka w Kadzidle. Pracując dla spółdzielni wykonywała na krosnach serwety, narzuty, bieżniki, maty oraz ubierała lalki w stroje kurpiowskie. Dziś ciągle jeszcze szyje stroje ludowe zarówno dla ludzi jak dla lalek.Czytaj więcej

Pierwszym kontaktem pani Haliny Biryckiej z rzemiosłem zawodowym było krawiectwo, którego uczyła się na kursach już od 1967 roku. Jednak już w dzieciństwie uczyła się szydełkowania od swojej mamy, która zaraziła ją miłością do robótek ręcznych. Od 2006 roku pani Halina zaczęła brać udział w konkursach i wystawach prezentujących jej osiągnięcia w dziedzinie haftu i[.....]Czytaj więcej

Polska Firma „RUNO” z niemal 25- letnią już tradycją, nieprzerwanie i z powodzeniem prowadzi swoją pachnącą ziołami działalność polegającą na skupie, przerobie i sprzedaży surowców zielarskich. Przyprawy, mieszanki i herbaty, produkowane przez firmę „RUNO” nie są robione na masową skalę, aby zachować bogate walory smakowe i zapachowe używanych ziół. Firma szczyci się posiadaniem wielu certyfikatów[.....]Czytaj więcej

Pani Krystyna tworzy biżuterię od pięciu lat. Rękodziełem interesowała się od dziecka, szydełkowała, szyła, robiła na drutach. Kiedy poznała technikę haftu sutaszowego całkowice poddała się urokowi tej dziedziny rękodzieła. Obecnie pracuje w tej technice wykonując autorskie, jednorazowe projekty naszyjników, bransolet, kolczyków. Swoje prace sprzedaje na własnej stronie www, przez sklep i portale zagraniczne.Czytaj więcej

Tata pana Mirosława współpracował z Cechem Rzemiosł Różnych w Białymstoku, dla którego rzeźbił sylwetki żubrów. Pan Mirosław jako nastolatek zbierał prace które jego ojciec uznawał z odpady, naprawiał je i dorabiał sobie w ten sposób. Z czasem coraz bardziej zagłębiał się w temat rzeźby, coraz bardziej ingerował w gotowe rzeźby, aż doszedł do momentu w[.....]Czytaj więcej

Technika sutasz, to jedyna technika tworzenia biżuterii, która skradła serce pani Ani. Mimo łączenia ze sobą różnych technik przy tworzeniu ozdób, a zwłaszcza biżuterii, to sutasz jest w jej twórczości na pierwszym planie. Inspiracje w swojej pracy czerpie ona głównie z przyrody, ale również stara się dostrzegać ciekawe kształty, formy i łączenia w przedmiotach użytku[.....]Czytaj więcej

Pan Mikołaj zaczął swoją przygodę z rzeźbą w sposób nietypowy. Uczył się w Hajnówce na stolarza, kiedy dowiedział się od nauczyciela o konkursie na rzeźbę. Postanowił spróbować swoich sił w tej obcej mu dotychczas  dziedzinie. W ten sposób powstała jego pierwsza praca, za którą od razu dostał nagrodę. Od tego czasu zajmował się tym hobbystycznie[.....]Czytaj więcej

Początkowo działalnością związaną z rzeźbą i tworzeniem pamiątek z drewna zajmowała się pani Alicja. Zaczęła od pomagania tacie przy wykonywaniu rzeźb żubrów, a kiedy z czasem rozwinęła swój warsztat zaczęła tworzyć pamiątki na stragan dla turystów, w rezerwacie żubrów, w Białowieży.  Od 2008 roku w pracy towarzyszy jej mąż. Razem realizują pomysły na ciągle nowe[.....]Czytaj więcej

Pani Anna jest pasjonatką wielu różnych technik rękodzielniczych. Poza makramą, która jest jej najbliższa, zajmuje się również takimi technikami jak tkactwo, szydełko i druty, papierowa wiklina, quilling,   Poznane przez siebie techniki przekazuje dalej podczas zajęć z dziećmi, młodzieżą i osobami dorosłymi.W swoich programach warsztatowych stara się docierać do różnorodnych grup wiekowych bo jak sama[.....]Czytaj więcej

Pani Anna Kuźma z hafciarstwem ma do czynienia od wczesnego dzieciństwa. Określa siebie jako samouka w tej dziedzinie, a także uważa, że pracując na maszynie traci się dzień, człowiek się męczy. Jak twierdzi – takie ręczne robótki są najlepsze na uspokojenie i na relaks – po prostu sprawiają, że świat za oknem nie istnieje. Tematyka[.....]Czytaj więcej

Pani Małgorzata urodziła się na Ukrainie i jako dziecko dużo podróżowała.Ukończyła WSP w Częstochowie, kierunek plastyka. Zainteresowania rękodzielnicze i plastyczne odkryła u siebie dopiero jako dojrzała kobieta. Wcześniej rysowała, ale nie traktowała tego zajęcia poważnie. Haftu i szydełkowania nauczyła się w domu od mamy i babci. Rzeźbą w drewnie zajęła się już po przeprowadzce na[.....]Czytaj więcej

Pani Natalia Wenclik – Olszewska ceramiką zajmuje się od sześciu lat, od momentu ukończenia Uniwersytetu Ludowego Rzemiosła Artystycznego w Woli Sękowej. Od czterech lat razem z mężem prowadzi pracownię pod nazwą Pracownia BaoBab, w ramach której tworzy własne rękodzieło oraz prowadzi warsztaty z zakresu różnych technik rękodzielniczych. Specjalnością Pani Natalii jest tworzenie ceramiki artystycznej i[.....]Czytaj więcej

Tkanina dwuosnowowa towarzyszy Karolinie Radulskiej od jej najmłodszych lat. W jej rodzinnym domu tkaniem zajmowała się jej babcia Aurelia Majewska. Sama pani Karolina nauczyła się tkać od swojej teściowej pani Danuty Radulskiej około dwóch lat temu. Jest to dla niej sposób na zachowanie spuścizny tkackiej przekazywanej z pokolenia na pokolenie.Czytaj więcej

Pani Anna zainteresowała się koronczarstwem w wieku 17 lat. Jest samoukiem. Metodą prób i błędów tworzyła własne wzory, dochodząc do coraz ciekawszych prac.Sama projektuje i wykonuje ozdoby Bożonarodzeniowe i Wielkanocne. Ostatnio zaczęła wykonywać również biżuterię z wykorzystaniem lnu, kamieni, szkieł i drewna.Czytaj więcej

Wojciech Maculewicz od dziecka miał kontakt z gliną, bo pochodzi z rodziny garncarskiej. Sam postanowił kontynuować tradycję rodzinną, jednak w odróżnieniu od innych garncarzy z Czarnej Wsi Kościelnej  wybrał on naukę w szkole kierunkowej – technikum ceramicznym. Po ukończeniu szkoły uzyskał tytuł czeladnika, a następnie rozpoczął studia na ASP w Warszawie, na kierunku rzeźba. Mimo,[.....]Czytaj więcej

Pani Bożena Chomiczewska swoją działalność twórczą rozpoczęła w połowie lat 90-tych. Początkowo zainteresowała się wykonywaniem pająków ludowych, za które już w 1998 roku otrzymała pierwszą nagrodę na Wojewódzkim Przeglądzie Zdobnictwa Obrzędowego w Mońkach. Pająki wykonywane przez panią Bożenę powstają z różnorodnych nasion m.in. grochu, fasoli i łubinu, a następnie ozdabiane są kolorowymi kwiatami z bibuły.[.....]Czytaj więcej

Pani Kazimiera poznawała tajniki tkactwa pod okiem swojej mamy. Już jako dziesięcioletnia dziewczynka potrafiła tkać obrusy, ręczniki i tkaniny wielonicielnicowe. W wieku osiemnastu lat rozpoczęła naukę tkania dywanów dwuosnowowych u znanej lipskiej twórczyni Franciszki Rylsko. W 1958 roku uznana została przez Ministerstwo Kultury i Sztuki za twórczynię ludową, a 1972 roku wstąpiła do Stowarzyszenia Twórców[.....]Czytaj więcej

Pani Barbara Tarasewicz zajmuje się pisankarstwem od czterdziestu lat. Jest ona kontynuatorką tradycji rodzinnych. Sztuki zdobienia pisanek nauczyła się od swojej mamy Krystyny Cieśluk. Od najmłodszych lat brała udział w konkursach na pisankę. Od 1978 roku została członkiem Stowarzyszenia Twórców Ludowych. Od 33 lat jest ona instruktorką folkloru w Gminnym Ośrodku Kultury w Lipsku. W[.....]Czytaj więcej